قدیما ...یعنی هم قدیما هم الانا وقتی فیلم های خشن یا زیادی ترسناک یا بزن بزن داغونی می دیدم؛ دلم ریش میشد و میشه  و تحملمم سر می اومد و میاد و نمیتونستم و نمیتونم که صحنه های پر از خون و درگیری و خشونت رو ببینم ؛ و هر بار که با یکی از این فیلمها مواجه میشدم و میشم؛ با خودم می گفتم و میگم که من هرگز نمی ذارم بچه ام یا همسرم یا برادرم و ... از این فیلمها ببینن تا روحیه شون داغونی بشه ....

ولی انگار دیگه زیادی خل شدم ....... تازگی ها فیلمهای عاطفی عاشقی هم میبینم؛ حالم دگرگون میشه و گریه ام می گیره از صحنه های عاطفیش ...مخصوصا اگه در باب جدایی باشه ..... و پای غصه‌ی از دست دادن وسط باشه..میشم نقش اول داستان و بغض میکنم در حد تیم ملی ...

پی نوشت1: خل شدم میدونم....

پی نوشت 2: افسردگی نباشه صلوات ....والا..

پی نوشت 3: دومی رو جلیلتر و بلندتر برفس ...